jueves, 26 de mayo de 2011

Partidos unidos o partidos partidos

Carme Chacón se borra de las primarias ante el riesgo de provocar una ruptura en su partido, pero ¿qué rotura? Las diferencias ideológicas en el seno del PSOE no parecen muy evidentes. Es cierto que cualquier gran partido se obliga para ganar adeptos a cubrir un amplio espectro ideológico, pero lo cierto es que los discrepantes, si los hay, ocultan su opinión al gran público.
En estos años el partido socialista ha realizado una política social de centro izquierda, manteniendo sin embargo una política económica básicamente neoliberal. Finalmente la crisis ha acentuado su opción por una salida coherente con las corrientes económicas dominantes hoy en el mundo occidental.
Pero si ese es el perfil de la cúpula del PSOE, no lo es su base social. El perfil del votante socialista incluye un elevado porcentaje de izquierda social y económica que no aprueba la opción del gobierno de seguimiento acrítico de las directrices de Bruselas. En este contexto, un proceso de primarias podría delatar, visibilizar y acentuar esas diferencias entre el mundo económico neoliberal cuajado de todos los grandes intereses financieros y empresariales que rodean a los grandes partidos y una base social crítica con ese conglomerado.
Mejor que no lo sepamos, que mantengamos la ficción de un partido de izquierdas como alternativa a otro de derechas (la viñeta del banquero con sombrero de copa, una marioneta de Rajoy en su mano derecha y una de Zapatero en la izquierda). En la hipótesis de un debate auténtico y profundo sobre el balance de los poderes político y financiero en España y en Europa (hoy día el único debate) que pudiera llegar a romper el partido, o a su base de vontantes, la debacle sería enorme debido a la penalización a la división por la ley electoral.
La unión hace la fuerza, como bien sabe el Partido Popular, cuyo gran éxito es precisamente haber asimilado en su interior corrientes mucho más heterogéneas que las del PSOE con aparente normalidad. Así, pronazis, fascistas, ultracatólicos, democristianos, neoliberales, centristas, etc., conviven en aparente armonía ligados por el pegamento del pragmatismo: fuera hace un frío que pela.

martes, 24 de mayo de 2011

Nos crecen los indignados

El movimiento del 15 M, los indignados, podría aparecer agrupado alrededor de ideas como el decrecimiento, los modelos alternativos de desarrollo, la ecología o las energías renovables, pero no es así. En contra de lo que algunos dicen, movidos sin duda por el miedo a lo desconocido, calificándolos (¿descalificándolos?) como antisistema, izquierdistas, ideologizados o manipulados, parece tratarse simplemente de indignados con el enorme poder que los partidos políticos han alcanzado en nuestro sistema democrático.
La simpatía que despiertan sus demandas (que probablemente despertarían en el 90% de la población si no estuviéramos en campaña electoral permanente) radica en que se indignan por las mismas que todos criticamos en el mercado, en la puerta del colegio o en el café de la oficina. Verdades como puños, obviedades de necesaria solución que poderes invisibles e intereses inconfesables convierten en utopías.
El derecho a una vivienda digna en un país con millones de viviendas vacías. El descenso continuado de los salarios reales mientras crecen el precio de las cosas y el número de millonarios. La construcción de AVEs, ciudades de la cultura, escolleras o ascensores panorámicos en lugar de guarderías y residencias. Salarios pagados con impuestos que superan en más de 10 veces el salario mínimo. Jueces elegidos por los políticos que juzgan a políticos corruptos. Televisiones autonómicas pagadas con impuestos de todos dedicadas a perpetuar a los respectivos gobiernos.
Tantas y tantas cosas que dejamos pasar (“las cosas son así”), como si no se hicieran de otra manera en otros países. Como si no fuera la inacción de dos partidos mayoritarios, el acuerdo y la connivencia con los que más tienen, la que nos lleva a asumir como ley de vida que algunos tienen que nadar en dinero para que algo salpique a los demás.
De repente alguien dice no. Unos pocos miles, nada. Sin embargo, su fuerza, y el recelo que generan, radica en que muchos más opinamos que tienen razón, que hay muchas razones para indignarse. Eso es lo que da fuerza al movimiento: su potencial de crecimiento en un país en que elección tras elección, suele ganar la abstención.

¿Indignados por la crisis?

El Banco Central Europeo baja los tipos de interés, la gente se anima a comprar piso, sube el precio de los pisos, la gente cree que van a subir siempre, empiezan a comprar para invertir, los bancos prestan y ganan como nunca, también creen que van a subir para siempre, los constructores gastan lo que ingresan en comprar suelo para seguir construyendo, también creen que van a subir para siempre…
Los precios suben tanto que la gente que puede comprar se acaba, los pisos dejan de demandarse, los precios empiezan a bajar, los constructores dejan de construir, los trabajadores de la construcción se van al paro, dejan de pagar la hipoteca, los bancos se quedan con los pisos, la gente deja de gastar, los trabajadores de comercios y servicios se van al paro, dejan de pagar su hipoteca, los bancos se quedan con pisos que ya no valen lo que valían, sus cuentas empiezan a reflejar un pasivo que vale cada vez menos, los bancos se hunden, no prestan dinero a las empresas, las empresas cierran, más gente al paro…
Los gobiernos ven reducirse los ingresos por impuestos e incrementarse las prestaciones por desempleo, además se endeudan para sanear los bancos, sube el déficit, crece la deuda de los Estados, los gobiernos piden dinero al Banco Central Europeo, el Banco Central Europeo dice que no a los Estados, pero se lo deja a los bancos, los bancos se lo dejan a los gobiernos haciendo un gran negocio para irse recuperando, pero al tiempo siguen sin dar crédito a las PYMES, con lo que el paro sigue subiendo…
Las Agencias de Calificación que dijeron que los bonos basura eran buenísimos dicen ahora que la deuda de los Estados es malísima, suben sus intereses y los bancos amenazan a los Estados con la quiebra, ayudándoles sólo a cambio de que faciliten el despido, bajen los impuestos a las empresas y reduzcan las pensiones de los trabajadores …
Bueno creo que ahora ya podemos todos decir que nuestra indignación es “por la crisis”. Con los banqueros incompetentes que cobran sueldos enormes, con los Bancos Centrales, que se alinean con los bancos en vez de con los estados, y con todos los políticos que o bien están a sueldo de los bancos y sus grandes empresas, o bien son incapaces de alzar la voz para frenar este despropósito.

viernes, 6 de mayo de 2011

Ideas para un programa de medio ambiente e desenvolvemento rural

Copio aquí algunas de mis ocurrencias. No está muy elaborado, pero como habréis visto llevo un tiempo ocupado sin posibilidad de sentarme a pensar sobre casi nada. El caso es que tras leer algunos de los programas me parece que se pueden proponer más ideas, así que, que no se diga que no hay gran cosa que hacer. Por ideas que no quede.

  1. Medio natural
Coñecer, recuperar e divulgar o noso patrimonio natural coa axuda dos veciños, como única vía para a súa protección efectiva.

a.       Aproveitamento da inminente aprobación do Plan Director da Rede Natura para o desenvolvemento coas Consellerías implicadas de iniciativas de mellora e conservación dos nosos espazos protexidos (LICs Ría de Ribadeo e As Catedrais).
b.       Busca de ferramentas (convenios co INEM, xornadas de voluntariado, etc.) para manter limpas de silveiras as ribeiras dos nosos ríos, permitindo o coñecemento e uso polos veciños deste patrimonio de todos, como paso imprescindible para a súa defensa. Procura dunha liña de contacto con Augas de Galicia para a tramitación áxil de permisos para a limpeza das marxes.
c.       Delimitación de espazos de interese ecolóxico, paisaxístico ou patrimonial, acadando acordos cos seus propietarios para a súa protección e posta en valor aproveitando a figura legal de Espazos Protexidos de Interese Local.

  1. Residuos
Defender a redución na xeración de residuos mediante unha reeducación dos hábitos de consumo, a sensibilización e a pedagoxía. Seguir a concienciar aos cidadáns dos custos derivados da xestión dos residuos para acadar  unha redución do seu volume e un incremento do seu aproveitamento a través da reciclaxe.

a.       Aprobar coa participación de todos unha nova Ordenanza de Protección Ambiental para adaptar a existente á normativa e á realidade ribadense do 2011.
b.       Promover a compostaxe dos residuos orgánicos no rural, e negociar coa Consellería de Medio Ambiente a implantación da recollida selectiva da fracción orgánica na vila.
c.       Estudar cos técnicos da consellería a viabilidade de establecer no Concello unha planta de compostaxe para dar saída aos lodos da nova depuradora, os puríns das explotacións agrarias, os residuos de xardinaría e a fracción orgánica do lixo, convertendo o actual problema económico e ambiental nunha oportunidade para a creación de emprego.
d.       Realizar as xestións precisas para permitir o uso polas empresas do concello do Punto Limpo, establecendo unha taxa razoable para axudar as empresas a unha xestión correcta dos mesmos e ao tempo incrementar a rendibilidade desta infraestrutura.
e.       Cooperar coas explotacións gandeiras para a xestión dos purins, a través da súa compostaxe, o seu uso como fertilizante ou seu aproveitamento para xerar enerxía, permitindo manter a calidade dos nosos ríos e recupera-la pesca fluvial como recurso turístico nas parroquias do interior.
f.        Cooperar cos veciños, a consellería e a deputación para poñer en marcha sistemas de saneamento no rural mediante técnicas sostibles ambiental e economicamente, como lagoaxe ou filtros verdes.

  1. Recursos naturais
Fomentar desde o concello o aforro e a eficiencia no uso dos recursos naturais como primeira opción.

a.       Continuar coas campañas de fomento do aforro de auga. Analizar o impacto da nova Lei de Augas de Galicia no prezo da auga e estudar a posibilidade dunha baixa dos mínimos de consumo.
b.       Seguir a promover a eficiencia e o aforro enerxético nas instalacións municipais e os fogares e o emprego de enerxías limpas e renovabeis, dando publicidade ás iniciativas nese sentido doutras administracións.
c.       Seguir a fomentar a redución do consumo de bens en xeral, apoiando as iniciativas nese sentido como o desenvolvemento de mercadiños de troco, as cooperativas de consumo de produtos locais ou o intercambio de servizos entre cidadáns.
d.       Seguir a fomentar o transporte sostible, apoiando o incremento da frecuencia das liñas de FEVE, a conexión ferroviaria con Lugo, e analizando a viabilidade de alternativas de transporte público no noso concello.
e.       Desincentivar o emprego do transporte privado, continuando coa peonización de rúas e apostando pola bicicleta, especialmente no caso dos centros de ensino. Analizar a viabilidade de aparcamentos públicos cubertos para bicicletas en puntos estratéxicos. Facer carrís-bici ou rutas ciclistas preferentes na vila e entre a vila e as praias.

  1. Desenvolvemento rural
Promover a agricultura ecolóxica, a gandería extensiva e a xestión forestal sostible no noso concello como as únicas estratexias viables economicamente no longo prazo, e cooperar activamente coa consellería de Desenvolvemento Rural no deseño e posta en marcha de iniciativas  orientadas nese sentido.

a.       Aproveitar tamén as oportunidades que brinda a Reserva da Biosfera para a busca e difusión de formas sostibles de desenvolvemento económico do rural, como novos cultivos, aproveitamentos silvopastorais, comercialización directa dos produtos agrarios, pequenas iniciativas de industrias transformadoras, etc.
b.       Facilitar a conexión dos produtores locais cos sectores turístico e de servizos para favorecer a viabilidade das explotacións e a diferenciación da nosa hostalería cunha marca de calidade relacionada coa Reserva da Biosfera.
c.       Elaborar unha base de datos de terras sen uso para poñer en contacto a gandeiros cos seus propietarios, facilitando o incremento da base territorial das explotacións gandeiras. Fomentar a súa inclusión no Banco de Terras.
d.       Fomentar a creación de sociedades forestais (SOFOR), con vistas a mellorar a rendibilidade e sostibilidade ambiental dos nosos montes.
e.       Informar aos titulares das explotacións agrarias sobre os riscos económicos e ambientais ligados ao emprego de fitosanitarios e sementes transxénicas,
f.        Cooperar no deseño e implantación destas e outras iniciativas cos sectores implicados e cos profesionais de Medio Rural radicados no noso concello.

  1. Participación cidadá
Fomentar a participación cidadá no deseño das políticas, estratexias, plans, programas e proxectos do Concello a través das ferramentas xa en marcha como a nova Axenda XX1 Local e a Ordenanza de Participación cidadá recentemente aprobada, como única vía para acadar un desenvolvemento axeitado desde o punto de vista social.

Promover desde a Mancomunidade de Concellos da Mariña, a asociación da Reserva da Biosfera e calquera outros foros a eficiencia no emprego dos recursos, as enerxías renovábeis, a protección do medio ambiente e a participación pública como ferramentas imprescindibles para o desenvolvemento económico e social da nosa comarca.